Een bijzonder Delfts object in mijn atelier: een 18e-eeuwse wandkandelaar van faience met blauwe beschildering. In het verleden is hij al eens verlijmd en deels aangevuld, ook ontbrak er een aantal fragmenten. De eigenaar wilde graag dat de schade zo mooi mogelijk hersteld werd, waarbij ook de ontbrekende delen moesten worden aangevuld. In deze blog toon ik de verschillende stappen in het restauratieproces.
Links is te zien hoe het object er bij binnenkomst uitzag: onderaan zit een lelijke aanvulling van brokkelige gips, diverse fragmenten zijn verlijmd en links en rechts halverwege en bovenop ontbreken ornamenten. Met aceton en stoom zijn de oude lijmverbindingen losgehaald. Deels kon de lijm met een scalpel worden afgepeld. De foto rechts toont alle fragmenten nadat ze zijn schoongemaakt.
Na het weer opnieuw lijmen van de scherven is goed te zien wat er ontbreekt. Op basis van vergelijkbare wandkandelaars zijn de ontbrekende fragmenten in was geboetseerd.
Van de wassen aanvullingen zijn malletjes gemaakt van siliconenrubber. De mallen zijn gebruikt om de fragmenten in gips aan te gieten. Tussen het gips en het aardewerk is een tijdelijke barrièrefilm aangebracht zodat het gips niet zou hechten aan het aardewerk. Na het bijwerken van het gips, zijn de fragmenten gelijmd aan het object. Dit is reversibel en tevens steviger dan wanneer het rechtstreeks aangegoten zou worden.
Oorspronkelijk zat er een metalen arm in de wandplaque gestoken waar een kaars in gezet kon worden. Ook het onderdeel waar de arm in gestoken kon worden ontbrak. Deze is op een vergelijkbare manier bijgemaakt als de andere onderdelen.
De breuklijntjes zijn opgevuld en ten slotte zijn alle aanvullingen geretoucheerd. Hieronder is de wandkandelaar te zien vóór en na restauratie.